Sławomir Sadowski
2023-01-20
Gościem „Rozmowy Dnia” był dr Sławomir Sadowski – politolog z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, z którym rozmawialiśmy o rozwoju wojny na Ukrainie i planach pomocy militarnej dla tego kraju, a także o skandalu korupcyjnym w Parlamencie Europejskim i przedwyborczych scenariuszach w Polsce.
Marcin Kupczyk: Na początek polskie sprawy: Prawo i Sprawiedliwość przedstawiło projekt zmian w kodeksie wyborczym, który zakłada zwiększenie dostępu do lokali wyborczych w małych miejscowościach. Ma to wpłynąć na zwiększenie frekwencji w wyborach, ma to pomóc także w walce z wykluczeniem i zapewnić obywatelom dostęp do lokali na równych zasadach. Lokale wyborcze powinny powstać w miejscowościach liczących już od 200 mieszkańców, a nie od 500, jak jest dzisiaj. Co pan o tym sądzi?
Sławomir Sadowski: Każdy projekt, którego celem jest zwiększenie frekwencji wyborczej jest poprawny, a przede wszystkim, jeżeli mamy, tak jak w tym przypadku, do czynienia ze sposobem polegającym na przybliżeniu punktu wyborczego do obywatela. I tutaj nie widzę czegoś, co należałoby krytykować, czy podważać sens. Jedyna rzecz, która wydaje się być troszkę nie do końca zgodna z zasadami, to jednak czas. Oczywiście, Trybunał Konstytucyjny powiedział, że zmiana musi być wprowadzona nie później niż 6 miesięcy wcześniej. Do wyborów jest jeszcze sporo czasu, ale ja jednak jestem zwolennikiem takiej teorii, że zmiany w ordynacji wyborczej powinny być wykonywane na kadencję przed wyborami, a nie tak bardzo krótko, ale jest to do zaakceptowania, trzeba przyznać.
A co pan sądzi o głosach opozycji, że PiS chce w ten sposób powiększyć swój elektorat.
Być może PiS ma takie założenie, że w mniejszych miejscowościach ma spore wsparcie, ale nie pozostaje nic innego, jak radzić opozycji, by zwiększyła swoją aktywność w małych miejscowościach. Zresztą, myślę że tam bardzo silnym przeciwnikiem będzie Polskie Stronnictwo Ludowe. Ta podstawowa zasada przybliżenia urny do wyborczy wydaje mi się sensowna, natomiast problem może być z innej strony: czy czasami nie przesadzamy z tym dążeniem do tego, żeby ten wyborca nie musiał wykonywać żadnego wysiłku na rzecz oddania głosu. Myślę, że jednak obywatele, którym się może nawet marzy, żeby kliknąć w komputerze pomiędzy jedną grę komputerową, a śniadaniem i w ten sposób uczestniczyć w akcie wyborczych – nie wiem, czy to jest elektorat najbardziej niezbędny.
Niektóre media już podają, że mamy do czynienia z końcem marzeń o wspólnej liście na opozycji, że obecnie chcę jej już właściwie tylko Donald Tusk. Scenariusz jednej wspólnej listy wyborczej opozycji wydaje się coraz mniej prawdopodobny – możemy przeczytać. Mają o tym świadczyć wypowiedzi polityków PSL-u i Lewicy oraz czyny przedstawicieli Polski 2050, a jedyną formacją, która wciąż ma nadzieję na start opozycji z jednej listy, jest Platforma Obywatelska. Co pan o tym sądzi?
Sądzę, że w ogóle sama idea jednej listy jest trochę błędna, ponieważ istotą wyborów jest stworzenie wyborcy możliwości jakiegoś wyboru, natomiast tutaj ma być taki wybór troszkę negatywny: jestem za Prawem i Sprawiedliwością głosuję tu, jestem przeciwny – głosuję tam. Wydaje mi się, że to trochę wynika z takiego dosyć błędnego rozumienia, że po zwycięstwie to my się w jakiś sposób dogadamy, skonstruujemy program, który da nam rządzenie. Nie sądzę, ponieważ mamy tutaj tak skrajne ugrupowania, że nie bardzo widzę, jak miałby wyglądać wspólny program partii Polska 2050 i na przykład partii Razem. To są skrajnie różne grupy. Jeżeli chcemy zamazać różnice polityczne, a te są istotą wyboru, to możemy sobie budować jedną listę. Uważam, że to błąd (...).
