Historia Polskiego Radia na Pomorzu i Kujawach trwa już 90 lat. To jedyna tego typu instytucja o takiej historii i tradycji obejmująca cały region. Wszystko zaczęło się od Rozgłośni Pomorskiej Polskiego Radia w Toruniu. Polskie Radio spełniało wtedy wiele doniosłych funkcji w procesie odbudowy państwowości i kultury polskiej. Promocja języka, muzyki, nauki, sportu, rozrywki odegrała znaczącą rolę w rozwoju świadomości narodowej Polaków, szczególnie w rejonach zagrożonych i spornych. Nic dziwnego, że to właśnie przedwojenna radiofonia spotkała się z taką agresją ze strony Niemców, którzy, wycofując się w 1945 roku, zniszczyli również nadajnik i budynek radiostacji pomorskiej.
< Budynek i nadajnik Rozgłośni Pomorskiej Polskiego Radia
we wsi Stawki pod Toruniem (1935 r.) – miedzioryt.
Powojenne dzieje Polskiego Radia w naszym regionie, mimo komunistycznego reżimu, mają też swoje jasne strony. Należą do nich z pewnością konsekwencja i determinacja naszych poprzedników w odbudowie (a właściwie budowie) infrastruktury radiowej. Działalność misyjna w tym okresie polegała przede wszystkim na docieraniu z polskim słowem i muzyką do najdalszych zakątków województwa pomorskiego (bydgoskiego) nie tylko za pomocą fal radiowych ale też radiofonii przewodowej. Równą wagę przykładano do zasięgu dziennikarskich penetracji, który początkowo wykraczał nawet poza granice województwa. Szczególne zasługi w „kolbergowskim” dziele rejestracji unikatowych przejawów kultury ludowej należy przypisać Annie Jachninie i Pawłowi Billertowi.
Misja radiowych reporterów zaowocowała zbiorem nagrań pieśni, piosenek, zwyczajów, opowieści, gadek, występów i koncertów zespołów ludowych, ale też utworami ludowymi wykonanymi przez profesjonalne zespoły działające w rozgłośni. Równie cenne są zbiory muzyczne dokumentujące działalność zespołów i solistów ze słynną Orkiestry Rozgłośni Bydgoskiej Arnolda Rezlera na czele.

Tablica pamiątkowa z okazji nadania imienia Arnolda Rezlera studiu S–1 rozgłośni bydgoskiej.