Marcin Wroński
2023-11-23
Gościem „Rozmowy dnia” był Marcin Wroński, zastępca dyrektora Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. Rozmawialiśmy o postulatach dotyczących tzw. rolniczej „dwunastki” i oraz o działaniach KOWR w sprawie rynku zbóż i pomocy udzielanej rolnikom.
Marcin Kupczyk: Nasi rolnicy są zaniepokojeni przyszłością krajowego rolnictwa i oczekują, że partie polityczne będą popierać ich postulaty. Przypomnijmy: tak zwaną rolniczą „dwunastkę” przygotowały dwa największe związki, czy OPZZ Rolników i Organizacji rolniczych i „Solidarność” Rolników Indywidualnych. Postulaty dotyczą m.in. sprzeciwu wobec ograniczania produkcji mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz ograniczania hodowli zwierząt gospodarskich w Polsce. Rolnicy oczekują też, że, jak piszą, „nie będzie zgody na to, że organizacje obrońców zwierząt będą wkraczać do gospodarstw i zabierać zwierzęta pod pretekstem złych warunków utrzymywania”. Pytanie, czy rzeczywiście istnieje takie niebezpieczeństwo?
Marcin Wroński: Takie niebezpieczeństwo istnieje. Ja się trochę dziwię, że te organizacje rolnicze nie nagłośniły mocno swoich postulatów przed wyborami, bo mielibyśmy jasną sytuację, i rolnicy mieliby jasną sytuację, które partie jakie mają poglądy odnośnie do rolnictwa.
Przez ostatnie lata pogląd na rolnictwo zmienił się w Unii Europejskiej, i coraz częściej do głosu dochodzą różnego rodzaju partie „zielonych”, ruchy określające się jako proekologiczne, a tak naprawdę to są ruchy ekoterrorystyczne, nawet tak bym je nazwał. Bardzo często w tych organizacjach są osoby, które nie nie mają żadnego wykształcenia kierunkowego, czy to rolniczego, czy z ochrony środowiska, wystarczy, że mają bardzo głośny kanał na YouTubie, na TikToku, już ogłaszają się wielkimi obrońcami zwierząt, obrońcami przyrody. Te organizacje również startowały z list partii, które uzyskały najlepsze wyniki w wyborach do polskiego parlamentu i te partie, te organizacje, głoszą poglądy, żeby w ogóle odejść od produkcji mięsa, żeby dodatkowo opodatkować produkcję mięsa i cały handel mięsem, żeby zniechęcić mieszkańców do jedzenia mięsa, bo uważają, że jest to coś złego, że hodowla zwierząt to coś złego. Jest to naprawdę wysoce niezrozumiałe.
Podobnie jest z organizacjami ekoterrorystycznymi, które wchodziły na posesje rolników, zabierając zwierzęta, bardzo często bezprawnie. Później okazywało się, że zamiast opiekować się tymi zwierzętami, nawet je sprzedawano i te organizacje na nich zarabiały. Przeciwko tym osobom do dzisiaj toczą się sprawy karne. Te organizacje nie powinny mieć wejścia na teren gospodarstw, a poza tym nikt nie wie lepiej, czy zwierzętom dzieje się krzywda, niż weterynarz czy zootechnik. Tak, jak powiedziałem wcześniej, w obecnym świecie tak nie jest i wielu osobom wydaje się, że wiedzą lepiej, niż osoby do tego przygotowane i wykształcone.
Kolejne postulaty to danie gwarancji bezpieczeństwa i trwania oraz rozwoju hodowli zwierząt w Polsce. Rolnicy postulują, aby hodowla zwierząt nie była likwidowana z powodów ideologicznych – o tym Pan już przed chwilą wspomniał – ale chcą też, by był utrzymany ubój zwierząt na potrzeby religijne, bo głównym obszarem eksportu polskiego mięso wołowego na przykład, który jest dużą szansą w Polsce, są kraje muzułmańskie. Czy to w ogóle da się zrobić?
W większości krajów Unii Europejskiej ubój właśnie na potrzeby religijne, metodą halal lub koszerną, jest dozwolony. Jak najbardziej, jesteśmy dużym producentem żywności, dużym eksporterem, takie pomysły jak odchodzenie od tych metod uboju, nie powinny być wcielane w życie. To wcale nie są metody mniej humanitarne niż te, które mamy ogólnie przyjęte w Unii Europejskiej, a jednak kraje muzułmańskie są bardzo dużym odbiorcą mięsa. Poza tym, jak spojrzymy na strukturę mieszkańców Unii Europejskiej – może w Polsce tego tak nie widać, ale bardzo wyraźnie widać to w Francji, Niemczech czy innych krajach – bardzo wielu z nich jest wyznawcami islamu i innego mięsa, niż ubitego w formie właśnie halal, te osoby nie spożywają.
Rolnicy postulują także utrzymanie ograniczeń dotyczących importu żywności i produktów z zagranicy. Pojawia się kolejne pytanie, czy to jest możliwe? Jesteśmy w Unii Europejskiej, i nie tylko w niej, kupujemy, sprzedajemy, od nas kupują i nam sprzedają – mówię tu o wolnym rynku. Czyżby rolnicy nie rozumieli wolnego, międzynarodowego obrotu w handlu?
Rolnikom chodzi przede wszystkim o ograniczenia w imporcie żywności z Ukrainy i Ameryki Południowej. Unia Europejska jest obszarem, na którym są najbardziej rygorystyczne normy odnośnie do produkcji, bezpieczeństwa żywności, i to roślinnej, i zwierzęcej, odnośnie do dobrostanu zwierząt. Te kraje, o których wspomniałem, czyli Ukraina i kraje Ameryki Południowej produkują żywność w zupełnie innych warunkach, normy dobrostanowe są tam na gorszym poziomie niż w Unii Europejskiej i to w sposób automatyczny podraża żywność europejską i sprawia, że żywność z tych części świata jest tania. Jeżeli sami narzucamy sobie takie normy, jeżeli sami chcemy, żeby ta żywność była w taki, a nie inny sposób produkowana, to też nie powinniśmy dopuszczać do tego, żeby żywność gorszej jakości, a produkowana taniej, docierała na nasz kontynent (...).
