Pani płyta "Stories", która pojawiła się przed rokiem to płyta przepojona różnymi historiami.
- Ona jest z życia wzięta, cztery lata są zawarte na tej płycie. To były fajne lata, ale były też smutne historie. Zaczęło się od smutnej historii, zginął mąż Magdy i dla niej jest "Ballada dla Magdy", muzyk nie może się inaczej wyrazić, od tego się zaczęło. Były też inne historie, jak wakacje w dalekich krajach i spotkanie studentów z Arabii Saudyjskiej, którzy byli zachwyceni mlekiem wielbłąda. Niektóre historie opowiadają o momentach w życiu, kiedy to człowiek chciałby w nich zostać dłużej. Dla mnie takim momentem, który chciałabym aby trwał wieczność była współpraca z Bobby McFerrinem, gdzie śpiewając z nim twarzą w twarz człowiek chce zostać jak najdłużej. Są też opowieści o miłościach, które się nie powinny zdarzyć, to opowieść o jednym z naszych kolegów.
To pełne spektrum – Pani śpiewa po polsku jazz.
- Jak człowiek jest na emigracji, to później strasznie boli serce i tęskni się za Polską. Chce się pisać dla Polaków. Śpiewając po polsku nasza dusza w tym tekście wypływa. Mogę się lepiej wyrazić we własnym języku, swoje smutki, radości, wszystko to co było ważne.
Na płycie Agnieszka Hekiert jest bardzo różna – dynamiczna, ale i melancholijna.
- Jestem zwykle bardzo energetyczną osobą, ale to nie znaczy, że nie zdarzają mi się momenty po prostu smutne. To są fajne momenty w życiu twórcy jak możemy przelać swoje emocje na papier. Ten album stworzyliśmy trochę dla siebie.
Jak się pracuje cztery lata nad płytą to może wyjść świetny album, albo za bardzo przepracowany.
- Ale my nie pracowaliśmy przez ostatnie cztery lata tylko nad płytą. Mieliśmy komfort tworzenia bez stresu, że musimy zdążyć na czas. Nadszedł jednak moment, że postanowiliśmy tę płytę wydać. Zaangażowaliśmy swoich przyjaciół, którzy dopieszczali album, dzięki temu płyta brzmi całkiem nieźle.