Waldemar Matuszak

2013-05-13

15 maja 2013, o godz. 18:05
- bydgoszczanin, człowiek o wielu pasjach.

"…pomysłów rodzi się wiele, ale każdy jest wnikliwie analizowany. Moje pomysły studzą: żona, brat i córki, z którymi dyskutuję na temat nowych projektów. Zanim się do czegoś wezmę, staram się wnikliwie to przeanalizować. Jedyna rzecz, która mnie irytuje to taka postawa – nie bo nie!"

Powtórka audycji w sobotę - 18 maja, o godz. 22.05.

Polskie Radio PiK - Zwierzenia przy muzyce - Waldemar Matuszak

Gdybym miała wymienić wszystkie Pana funkcje byłabym w niezłym kłopocie. Dlatego pozostawię to Panu.
- Chyba najważniejsza moja funkcja – to sędzia hokejowy. Przez 24 lata wyczynowo uprawiałem ten sport, będąc również sędzią międzynarodowym. Jestem przedsiębiorcą, który stara się zapewnić byt sobie i rodzinie. Pełnię funkcję kierownika statku, czyli kapitana. Wspólnie z bratem mamy dwie jednostki zabytkowe: z 1926 roku statek Zgłowięda i z 1892 roku statek Jantar. Jestem także komentatorem sportowym – ostatnio miałem okazję komentować mistrzostwa świata w hokeju na lodzie, które odbywały się w Doniecku. Jestem też współwłaścicielem dawnej jednostki wojskowej w Krąpiewie, gdzie staramy się organizować życie turystyczne dla miłośników militariów. Ostatnio w weekend odbywał się tam Zlot.

Czy to aby wszystko?
- Pewnie nie, bo dosyć ważnym elementem w moim życiu było bycie "kaowcem" w ośrodku wypoczynkowym. Kiedy się kształciłem, przez wszystkie wakacje pracowałem w ośrodku w Pieczyskach. Mam duży sentyment do Pieczysk, jeździłem tam z rodzicami.

Jest Pan bydgoszczaninem?
- Tak, mój dom rodzinny był na ulicy Paderewskiego. Rodzice w 1976 roku przeprowadzili się na Osiedle Leśne, ale był to okres przejściowy. Potem wyprowadziliśmy się na Bartodzieje, na ulicę Kołobrzeską, gdzie rodzice mieszkają do dzisiaj.

Dziś Pan mieszka na pewno w Bydgoszczy?
- No nie – mieszkam kilka kroków od Bydgoszczy, na ulicy Waleniowej. Administracyjnie nasz dom należy do gminy Sicienko.

Wypełnimy ankietą osobową. Znak zodiaku?
- Baran, uparty.

Wady?
- Sporo, najwięcej mogłaby powiedzieć żona. Jestem uparty - choć daję się przekonać, ale też nieuporządkowany.

Zalety?
- Jestem pracowity, ale chyba największą zaletą jest to, że jestem pogodny i wesoły.

Każdy pomysł, który urodzi się w Pana głowie jest realizowany?
- Nie każdy. Pomysłów rodzi się wiele, ale każdy jest wnikliwie analizowany. Moje pomysły studzą: żona, brat i córki, z którymi dyskutuję na temat nowych projektów.

Jest Pan ojcem dwóch prawie dorosłych córek.
- Marta jest dziennikarką TVP, a Dominika kończy studia na Akademii Teatralnej w Warszawie.

Dominika znakomicie radzi sobie z tzw. konferansjerką.
- To prawda, robi to od 12 roku życia. Szczęśliwie trafiła do Pałacu Młodzieży, tam znalazła wspaniałe osoby – Wiesława Kowalskiego i Beatę Przybojewską, którzy ją ukształtowali pod tym względem.

Co było pierwsze w Pana życiu woda czy lód?
- Chyba lód. Już na Paderewskiego wylewaliśmy sobie lodowisko na podwórku. Tam znakomity przed laty hokeista Piotr Cebula wyłowił mnie i zaprosił do klubu Polonia. Nie ukrywam, że z dużym żalem spoglądam przejeżdżając niemal codziennie jak ten obiekt umiera. Jestem zwolennikiem tego, że jak się coś zamyka, to trzeba coś innego wybudować. Napisałem w tej sprawie list do Pana Prezydenta. Uważam, że należy podzielić cały teren na dwie części i tę od hotelu do ulicy Jagiellońskiej wystawić na sprzedaż. Za te środki można by reanimować duże lodowisko. Z moich wyliczeń wynika, że wystarczy 4 miliony złotych, żeby były: nowe lodowisko, bandy, szatnie i widownia. Liczę, że prezydenci pomyślą o tej propozycji.

Z lodowiska przeniósł się Pan na wodę.
- Woda zawsze mnie pociągała. Ulubioną dyscypliną są narty wodne. Nauczyłem jeździć obie moje córki i żonę.

Kiedy Pan kupił swoją pierwszą łódź?
- Dawno, było ich sporo. To były lata osiemdziesiąte, czasy nie były łatwe. Najważniejsza rzecz dla mnie to, żeby nie było nudy?

Żona też się nie lubi nudzić?
- Moja żona kończyła szkołę muzyczną w klasie skrzypiec i to ja jej się poddałem organizując koncerty i imprezy kulturalne.

Najnowszy pomysł?
- To projekt dość nietypowy – "Opera na łyżwach". Śpiewacy operowi będą wykonywać znane arie z towarzyszeniem orkiestry, a na lodzie występować będą utytułowani łyżwiarze. Ponieważ nie mamy lodowiska w Bydgoszczy, to planujemy zorganizować to widowisko w Toruniu. Łącznie będzie występowało około 200 osób. Jesteśmy w kontakcie z rosyjskimi łyżwiarzami figurowymi.

Co jest Pana w stanie zniechęcić?
- Chyba nic. Zanim się do czegoś wezmę to staram się wnikliwie to przeanalizować. Jedyna rzecz która mnie irytuje to taka postawa – nie bo nie.

Jest Pan użyteczny w domu?
- Powiem szczerze, że jestem średnio użyteczny. Jestem manualnie sprawny – umiem bardzo wiele rzeczy zrobić sam, ale moja żona fantastycznie prowadzi dom, dba o dzieci, o mnie i tu mam wielkie wsparcie z jej strony, za co jestem bardzo wdzięczny.