Ewolucja warsztatu od grafiki do abstrakcji. Wystawa prac Izoldy Kotlarczyk w Toruniu [zdjęcia]
Prace Izoldy Kotlarczyk można oglądać w Sali Wystaw Czasowych Ratusza Staromiejskiego do 11 stycznia/fot.: Iwona Muszytowska-Rzeszotek
Muzeum Okręgowe w Toruniu zaprasza na wystawę monograficzną „Izolda Kotlarczyk (1933–2005). Malarstwo, grafika, rysunek”, którą będzie można oglądać do 11 stycznia w Sali Wystaw Czasowych Ratusza Staromiejskiego.
Ekspozycja, przygotowana w ramach cyklu prezentującego osobowości artystyczne Torunia, przybliży dorobek Izoldy Kotlarczyk – malarki, graficzki i rysowniczki, absolwentki Wydziału Sztuk Pięknych UMK oraz członkini „Grupy Toruńskiej”. Artystka brała udział w licznych wystawach w Polsce i za granicą, otrzymała wiele nagród, m.in. wyróżnienie na III Biennale Grafiki w Krakowie (1964) czy Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1965).
O twórczości Izoldy Kotlarczyk Iwona Muszytowska-Rzeszotek rozmawiała z kuratorką Magdaleną Dembek.
– Związki artystki z Toruniem polegały przede wszystkim na tym, że studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych. Najpierw dwa lata na kierunku malarstwo u Tymona Niesiołowskiego, a później kolejne trzy lata architekturę wnętrz, która obroniła dyplomem u profesora Narębskiego w 1956 roku. Na początku twórczości zajmowała się grafiką oraz malarstwem olejnym – opowiadała Dembek.
– Pierwszy okres jest ściśle związany z przynależnością artystki do Grupy Toruńskiej. Jednak już w latach 80. artystka zajmowała się bardziej malarstwem abstrakcyjnym, ale te prace zaczęła już tworzyć w latach 60., więc to była ta ewolucja. W latach 90. doszło do zmiany. Kotlarczyk wykonywała bardziej dekoracyjne kompozycje, wręcz kosmiczne. Właściwie ten okres trwał do końca życia – dodała.
Więcej w rozmowie Iwony Muszytowskiej-Rzeszotek z Magdaleną Dembek.
Prace Kotlarczyk znajdują się w zbiorach muzealnych i prywatnych w kraju oraz poza jego granicami. Wcześnie wypracowała własny język wypowiedzi i niepowtarzalny styl. Tworzyła grafikę i malarstwo olejne, od lat 60. rozwijała malarstwo abstrakcyjne w nurcie action painting, a od lat 90. sięgała po technikę mieszaną na papierze, kreując intymne, surrealistyczne krajobrazy o wysokich walorach dekoracyjnych.
