WYSTAWY I WYDARZENIA DŁUGOTERMINOWE

Nowa Ekspresja, Centrum Sztuki Współczesnej ,,Znaki Czasu" w Toruniu 16.02. - 05.05.2024r.

2024-02-12

mat. organizatora

NOWA EKSPRESJA
Na wystawie „Nowa ekspresja” prezentujemy twórczość wybitnych artystów z kręgu niezależnej sztuki lat 80. XX w. Wśród pokazywanych prac znajdują się dzieła klasyczne dla tego kierunku, niezwykle istotne dla rozwoju poszczególnych artystów. Ale są także obrazy, rysunki i instalacje mniej lub prawie wcale nieznane, bo prezentowane pierwszy raz od 40 lat, wyciągnięte przez artystów ze strychów lub najdalszych zakamarków archiwum. W zamierzeniu kuratorskim wystawa jest niczym tymczasowe „Muzeum Nowej ekspresji”, zawierające doskonale znane obiekty obok mniej znanych i grupujące gwiazdorów tej tendencji wraz z twórcami działającymi na uboczu. Wybory artystów i dzieł w wielu przypadkach są oczywiste, ale czasem zupełnie nie – dokonywane były z troską o to, czy te prace przeszły pozytywnie próbę czasu, czy zachowały dawną żywotność i siłę oddziaływania. Tę kwestię oceni publiczność.

Bolesław Biegas. Pomiędzy geometrią a linią, Bydgoskie Centrum Sztuki, ul. Jagiellońska 47, 22.03. - 30.04.2024r.

2024-03-07

mat. organizatora

Twórczość Bolesława Biegasa, pełna dynamiki, ekspresji, niespodziewanych zwrotów, odzwierciedla burzliwy charakter i życie artysty rozpięte między słowiańskimi korzeniami a inspiracjami płynącymi ze sztuki światowej. Dwie tendencje: geometria i linearyzm przeplatały się niemal przez całą twórczość artysty. Z rozmachem, odwagą i indywidualnym podejściem czerpał z nurtów, które dopiero co zaczynały się ugruntowywać. Geometryzacja miała źródło w uproszczonej sztuce pogan, Biegas pod wrażeniem, jakie wywarł na nim posąg Światowida ze Zbrucza, tworzył wertykalne postacie zaklęte w oszczędnej formie przypominającej słup. Synteza widoczna jest także w pracach z cyklu rzeźb astralnych. Spokój formy przełamują ekspresyjnie potraktowane detale: nakrycia głowy,
dłonie czy głębokie oczodoły wprowadzające nastrój grozy i tajemniczości. Mocny, jakby rozedrgany światłocień charakteryzuje drugą grupę rzeźb, do których należy m.in. Refleksja. Pod pozorem tematów takich jak akt czy portret rzeźbiarz prowadzi swoje zmaganie z formą. Dostrzec można inspiracje mistrzami takimi jak Rodin czy Klimt.
Bolesław Biegas
Pomiędzy geometrią a linią, wystawa rzeźby i malarstwa, 22.03-30.04.2024
wernisaż: 22 marca, piątek, godz. 18.00, wstęp wolny
współpraca: Muzeum im. Bolesława Biegasa w Warszawie
zespół kuratorski: Anna Szary, Jarosław Pajek

„Kobiecy Punkt Wi/sie/dzenia”, wystawa fotograficzna. CSW Toruń, 20 kwietnia 2024r.

2024-04-16

mat. organizatora

20 kwietnia 2024 r. o godz. 15.00 w Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu odbędzie się zbiorowa wystawa fotograficzna „Kobiecy Punkt Wi/sie/dzenia”, której uczestniczki pokażą swoje projekty głęboko osadzone w ich doświadczeniach, będące efektem zmysłowej obserwacji świata i samych siebie, poszukiwań nowego spojrzenia na otaczającą je rzeczywistość.

Podczas wernisażu o godz. 16.00 w Kinie Centrum (CSW) odbędzie się wykład Ewy Meissner - ambasadorki Fujifilm, współzałożycielki i fotografki dokumentalnej agencji Napo Images, członkini Press Clubu Polska, kuratorki, organizatorki wystaw, wykładowczyni w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, edytorki zdjęć i fotoksiążek – pt.: „Siła kobiet w Fotografii”.
Oto zapowiedź wykładu, na który zapraszamy przedstawicieli obu płci:
“Siła kobiet w dziedzinie fotografii jest ogromna i stale rośnie, w miarę jak coraz więcej kobiet wchodzi na rynek i wnosi znaczący wkład w ten zawód. Historycznie rzecz biorąc, kobiety odegrały kluczową rolę w kształtowaniu gatunku, często wnosząc do swojej twórczości wyjątkowe perspektywy i spostrzeżenia. Polegało to i nadal polega na ich zdolności do wzmacniania różnorodnych głosów, kwestionowania dominujących narracji oraz kultywowania empatii i zrozumienia poprzez wizualne opowiadanie historii. Koncentrując perspektywy i doświadczenia kobiety przyczyniają się do bardziej włączającej i sprawiedliwej reprezentacji świata, gdyż poprzez swoją pracę kwestionują stereotypy i błędne przekonania na temat ról płciowych, zarówno za i przed aparatem.
Fotografki często traktują budowanie społeczności i współpracę jako priorytet, tworząc sieci wsparcia i solidarności w branży. Poprzez inicjatywy takie jak programy mentorskie, kolektywy i wystawy wzmacniają poczucie przynależności i wzmocnienia wśród fotografek."

Na uczestników wernisażu czekać będzie stoisko firmy Fujifilm, z możliwością przetestowania sprzętu fotograficznego. Wydarzenie uświetni degustacja wina firmy Freixenet.

O wystawie: Dwadzieścia fotografek i ich indywidualne projekty fotograficzne w kolektywnej wystawie łączącej kobiecy punkt widzenia. "Kobiecy Punkt Wi/sie/dzenia" to z jednej strony zbiorowy głos, z drugiej artystyczna wypowiedź każdej autorki z osobna na temat doświadczeń życiowych, przemyśleń osobistych, spojrzenia na świat bliski i daleki, to opowieść o życiu i sobie. Ukazuje ona złożoność świata zewnętrznego i wewnętrznego fotografek, to wizje zebrane w formie projektów, które odbiorca może doświadczyć osobiście. Przy każdym projekcie umieszczone zostanie krzesło lub fotel; jak każda autorka i każdy projekt siedzisko będzie inne, jedno mniej, drugie bardziej wygodne, jak kwestie, które są poruszane. Spojrzenie każdej z nich ma pozytywny wydźwięk, niemniej oglądający nie znajdą tu przysłowiowego lukru, który kapie z obrazów w mediach społecznościowych. Autorki zapraszają odbiorców do swojego świata, zachęcają, by usiąść przed oglądanym projektem i spojrzeć na prezentowane obrazy sięgając do swoich emocji i wnętrza, by odbyć intymną podróż w głąb siebie. Całość ukazuje siłę kobiet, ich wrażliwość i twórcze zaangażowanie.

Apoloniusz Węgłowski. Malarstwo i rysunek, Bydgoskie Centrum Sztuki w dniach od 9 maja do 21czerwca 2024r.

2024-04-10

mat. organizatora

Wernisaż 9 maja (czwartek), godz. 18.00, wstęp wolny
Apoloniusz Węgłowski
Malarstwo
9.05-21.06.2024

„To, co maluje Apoloniusz, jest dla mnie ważne, bo znajduje się w kręgu podstawowych problemów sztuki abstrakcyjnej, zawierającej tyle możliwości, co i niebezpieczeństw. Apoloniusz nie boi się ponosić wszelkich konsekwencji tak wybranej drogi, dając świadectwo swojej osobowości. Gdy oglądam obrazy Apoloniusza, znajduję w nich coraz to nowe wątki do dalszej rozmowy, która jest przecież tylko refleksją obok właściwego wydarzenia, jakim jest malowanie. Największa radość, gdy spotykam obraz, który rozszerza zasięg przygody intelektualnej o trudne do przyjęcia w słowach odczucia, wtedy znowu nabieram pewności, że malarstwa nie da się niczym zastąpić...”
– prof. Stefan Gierowski, fragment tekstu z folderu do wystawy „Apoloniusz Węgłowski. Malarstwo i rysunek”, Muzeum Stanisława Staszica w Pile, 2017

Apoloniusz Węgłowski urodził się w 1951 roku w Piasecznie. W latach 1977–1982 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w Pracowni Malarstwa prof. Stefana Gierowskiego w 1982 roku (aneksy w Pracowniach: Grafiki – prof. Haliny Chrostowskiej, Kompozycji – prof. Romana Owidzkiego i Tkaniny – prof. Wojciecha Sadleya. Profesor zwyczajny prowadzący Pracownię Malarstwa i Rysunku: w macierzystej ASP w Warszawie oraz na Wydziale Sztuki UTH im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu.

Dyplom 2023 - Centrum Sztuki Współczesnej ,,Znaki Czasu" w Toruniu 15.02.-17.03.2024r.(zakończona)

2024-02-15

mat. organizatora

Wystawa pod hasłem „dostępność na wielu poziomach” - widzenie, słyszenie, poruszanie się, rozumienie i czucie.
„Widzenie, słyszenie, poruszanie się, rozumienie i czucie” – obszary dostępności są również inspirującym metaforycznym modelem opartym na zmysłach, co ma szczególne znaczenie w sztuce i kulturze.
Głównym założeniem tej wystawy było wypracowanie przez CSW Toruń i WSP UMK, uniwersalnego modelu zaprezentowania prac dyplomowych w sposób możliwie najbardziej dostępny, zapewniający wielopoziomową komunikację i otwartość na zróżnicowanego odbiorcę. Uniwersalne zaprojektowanie wystawy z zapewnieniem jak największego możliwego stopnia dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami.
W tym celu na wystawie znalazły się różne formy dostępu, takie jak:
- napisy kodowane
- tłumaczenia na język migowy
- audiodeskrypcje
- materiały dotykowe, na przykład makiety czy tyflografiki.

Nie powinnam poruszać tego tematu. Edyta Bystroń; Bydgoskie Centrum Sztuki, ul. Jagiellońska 47; 1.02. - 9.03. 2024r.(zakończona)

2024-01-09

mat. organizatora

Edyta Bystroń – ilustratorka, rysowniczka, autorka komiksów. W swojej twórczości porusza zagadnienia z dziedziny szeroko pojętej problematyki społecznej, kwestie związane z niesprawiedliwością systemu władzy czy eksploatacją zwierząt. Tworzy ilustracje i komiksy dla Ogólnopolskiego Pisma Anarchistycznego „A-tak”, magazynu „Pismo”, „Zeszytów Komiksowych” oraz dla grupy Viva! Interwencje. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Swoje dłuższe formy komiksowe wydaje niezależnie. Wydany w ten sposób komiks „Zebranie obowiązkowe” został uznany przez Grupę Maszin za polski album komiksowy roku 2019. Komiks otrzymał także nominację do nagrody za najlepszy polski album komiksowy roku podczas 31. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. W 2021 roku ukazał się album „Konflikt” – zbiór krótkich form komiksowych i ilustracji (wyd. Granda).

Aktywnie uczestniczy oraz współtworzy wydarzenia promujące sztukę komiksową w Polsce. Brała udział w wielu festiwalach komiksowych i literackich w charakterze prelegentki lub instruktorki warsztatów (m.in. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi, Niech żyje komiks, Literacki Sopot, Od czytania do działania, Warsaw Independent Bookfair, Festiwal Słowa im. Jerzego Pilcha, Poznański Festiwal Sztuki Komiksowej). Współpracowała z wieloma instytucjami takimi jak Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu, Biblioteka Publiczna w Częstochowie, Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu, Miejska Biblioteka Publiczna w Szczecinie, Wrocławski Teatr Lalki, Fundacja Orange, Muzeum Karykatury w Warszawie. W latach 2020 i 2021 realizowała autorskie projekty komiksowe w ramach programu Mobilni w Kulturze, finansowanie z m.st. Warszawa.

X Zdrapka Wielkopostna, 24.01. -14.02.2024r.(zakończona)

2024-01-24

mat. organizatora

Zdrapka Wielkopostna" to unikalna forma aktywności społecznej, która zachęca uczestników do codziennego wykonywania dobrych uczynków i refleksji nad własnym postępowaniem. Każdego dnia Wielkiego Postu uczestnicy odkrywają nowe "zadanie" do wykonania, takie jak pomoc potrzebującym, złożenie komuś komplementu lub ograniczenie zużycia energii. Po wykonaniu zadania, uczestnicy zdrapują odpowiednie pole na specjalnej karcie. Dystrybucja Zdrapki odbywa się trzy tygodnie przed Środą Popielcową.

Ogólnopolski Przegląd Sztuki Książki, Centrum Sztuki Współczesnej ,,Znaki Czasu" ul. Wały gen. Sikorskiego 13, Toruń, od 08.12.2023r. do 28.01.2024r.(zakończony)

2023-12-06

Wystawa pod nazwą Ogólnopolski Przegląd Sztuki Książki to prezentacja prac 50 artystów działających wokół tematu książki. Założeniem wystawy jest zebranie i pokazanie najświeższych realizacji polskich twórców książki artystycznej.
Wystawa jest efektem ogłoszonego przez Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu konkursu. Najlepsze projekty zakwalifikowane w tym open call złożyły się a ten pokaz i zostaną zaprezentowane w Toruniu.

Malarstwo, Bydgoskie Centrum Sztuki 16.11.2023 - 19.01.2024r.(zakończone)

2023-10-19

mat. organizatora

Dorota Grynczel - Malarstwo

Artystka ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie później objęła funkcję profesora zwyczajnego na Wydziale Malarstwa. Uzyskała dyplom z wyróżnieniem w 1977 r. w pracowni malarstwa prof. Jana Tarasina oraz w pracowni tkaniny prof. Wojciecha Sadleya. Zajmowała się tkaniną unikatową i malarstwem sztalugowym. W 1992 roku była stypendystką The Pollock-Krasner Foundation w Nowym Jorku oraz w 1993 roku Fundacji Kultury i Fundacji Batorego w Warszawie. Otrzymała nagrody na:
9 Międzynarodowym Trienale Tkaniny w Łodzi w 1998 roku – brązowy medal; 4 i 5 Trienale Polskiego Rysunku w Lubaczowie w 2002 rok - wyróżnienie i 2005 rok – drugą nagrodę; 6 Międzynarodowej Wystawie Tkaniny – „Z Lozanny do Pekinu w Zhenhzhou w 2010 rok – brązowy medal; 14 Międzynarodowym Trienale Tkaniny w Łodzi w 2013 rok – wyróżnienie oraz nagrodę ZPAP.
Brała udział w wielu wystawach indywidualnych w Polsce i za granicą m.in.: Galeria DAP OW ZPAF Warszawa, 1981; Galeria Studio, Warszawa, 1986; Muzeum Sztuki Współczesnej, Chełm, 1987; Galeria Rzeźby, Warszawa, 1988,1989,1995; Stadtisches Museum, Bad Oeynhausen, Niemcy, 1989; Stadtisches Museum, Herford, Niemcy, 1989; Muzeum Sztuki Współczesnej, Radom, 1993; Galeria Prezydenta, Warszawa, 1996; ASP Łódź, 1999; Muzeum Sztuki Współczesnej, Łódź, 2000; Galeria Krytyków, Warszawa, 2002. Uczestniczyła również w licznych wystawach zbiorowych m.in.; (m.in.: Dyplom 77, Galeria Zachęta, Warszawa, 1977; Galeria DAP OW ZPAF, Warszawa, 1981; Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa, 1984, 1985, 1986,1988; Galeria Studio, Warszawa, 1990; Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa, 1993; Muzeum Narodowe, Gdańsk, 1996; Galeria Miejska, Toruń, 1997; Galeria El, Elbląg, 2000; IV edycja Sztuki Książki, Galeria DAP OW ZPAP, Warszawa, 2000; Tolosy Sztuki na Targach Sztuki Media Art, PKiN, Warszawa, 2000; Zatrzymane w Błękicie, Bielsko-Biała, 2001; Materie Włókna, Galeria DAP OW ZPAP, Warszawa, 2001; Muzeum Włókiennictwa, Łódź, 2001; oraz w Austrii, Belgii, we Francji, w Niemczech, RPA, Szwecji, na Węgrzech i we Włoszech.

Prace artystki znajdują się w zbiorach Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku oraz prywatnych kolekcjach w Niemczech, Włoszech i Szwecji.
Wernisaż 16 listopada, godz. 18.00

Wystawa fotografii natychmiastowej pt. "Bydgoskie Śródmieście. Natychmiastowo" - Wieża Ciśnień w Bydgoszczy, ul. Filarecka 2 w dniach 18.12.br. do - 12.01.2024r.(zakończona)

2023-11-13

mat. organizatora

Projekt „Bydgoskie Śródmieście. Natychmiastowo.” polega na fotograficznej dokumentacji bydgoskiego śródmieścia, ze szczególnym uwzględnieniem Bocianowa i Londynka. To co wyróżnia mój pomysł od innych wystaw fotograficznych to technika zastosowana do tworzenia prac, które będą zaprezentowane na wystawie. Kilka lat temu zacząłem interesować się fotografią natychmiastową, i właśnie tej techniki postanowiłem użyć do dokumentowania śródmieścia. To dość nowatorski sposób pokazania rzeczywistości, tak naprawdę wystaw ukazujących wydruki z aparatów do fotografii natychmiastowej było w Polsce kilka. Andrzej Maziec już wcześniej wpadł na pomysł fotografowania bydgoskiego śródmieścia ale on stosował inne medium do rejestracji obrazu. Uznałem, że aparat do fotografii natychmiastowej idealnie sprawdzi się w dokumencie. Wydruki prosto z aparatu mają niesamowity klimat ze względu na barwy, ostrość i grę światła i cienia. Wszystko to dobrze współgra z rejestracją śródmiejskich podwórek i zaułków. Bydgoskie Śródmieście to oczywiście wspaniała architektura, ale cały klimat tej części Bydgoszczy tworzą ludzie. Pokazana zostanie dokumentacja fotograficzna z życia jednej z rodzin, które zamieszkują śródmieście. Na kilku zdjęciach przedstawię śródmiejską rodzinę podczas codziennych, zwyczajnych czynności. Projekt ten ma na celu pokazać śródmieście Bydgoszczy oraz mieszkańców bez przysłowiowego lukru, typowa dokumentalna forma, choć nie ukrywam, że staram się skupić również na warstwie artystycznej – moją inspiracją są fotografie natychmiastowe, które w PRL-u wykonywał Wacław Nowak.

Cały projekt „Bydgoskie Śródmieście. Natychmiastowo.” przedstawiać będzie 100 fotografii w rozmiarze 8,6 cm x 10,8 cm. Zdjęcia będą oryginalnymi wydrukami z aparatu, nie będą to powiększone zdjęcia – właśnie mały format ma wymusić w odbiorcy większe skupienie się na treści przedstawionej na utrwalonym obrazie w sposób natychmiastowy, bez szczególnej ingerencji w obraz. Choć znalazłem pewien bardzo prosty sposób do uzyskiwania odpowiednich barw do danego kadru lub sytuacji. Fotografie, które zaprezentuję na wystawie będą podzielone na podgrupy, typu: stara architektura, nowa architektura, kolor, kontrasty, ludzie, abstrakcja. Końcowa sekcja tej „opowieści” będzie portretami ludzi śródmieścia (w domu lub na ulicy) za pomocą wkładów, które wykonują zdjęcia czarno-białe. Kończąc ten projekt w ten konkretny sposób otwieram sobie „furtkę” do kolejnej wystawy, którą chciałbym zrealizować w przyszłości.