Liczyłeś, który to już Twój spektakl sylwestrowo – noworoczny w Operze?
- Chyba siódmy albo ósmy. Przyznam, że to jest taki rodzaj wypowiedzi artystycznej, w której nie można się nudzić. I to jest to co mnie pociąga. Nie ukrywam, że naczelnym walorem tych koncertów jest to, że nigdy nie powtórzyliśmy żadnej inscenizacji. Mogą się powtórzyć niektóre rekwizyty, czy kostium, ale repertuar jest niepowtarzalny.

Jaki był miniony rok dla Ciebie? Na pewno bardzo pracowity. W Bydgoszczy mieliśmy okazję zobaczyć Twoje dzieło – mam na myśli "Excentryków" przeniesionych na scenę czyli musical "Król swingu".
- To był łakomy kąsek, bo tu kolejność tworzenia był odwrotny – najpierw była książka, potem był film, a dopiero na końcu był musical – spektakl teatralny jeden do jednego. Otrzymałem propozycję stworzenia tego przedstawienia z dostępem do filmu, to znaczy mogłem wykorzystać w spektaklu fragmenty filmu. Maciej Kraszewski, który jest autorem adaptacji i pisał teksty, genialnie wykorzystał elementy filmu. Tu trzeba wyjaśnić jak to w ogóle się odbywało. Korzystaliśmy z aktorów, którzy grali na scenie i jednocześnie w filmie i z aktorów jedynie filmowych, m.in. z Anny Dymnej. Doszło do sytuacji, że nie znam osobiście Anny Dymnej, a jestem reżyserem spektaklu, w którym Anna Dymna zagrała.