Oboje są pasjonatami w swoim fachu, ona wie, jak nie wszystko, to prawie wszystko o kawie, on kocha muzykę, jest uznanym, nagradzanym pianistą.
"Na mojej drodze stanęli ludzie z Peru, którzy zajmowali się kawą z pasji i dla życia. To dzięki nim wdrożyłam się w tajniki kawy. Coś takiego jest w kawie, że pracuje się nad nią z pasją. To można porównać do koniaków i win..."
Rozmowa z Sarą Magdaleną Woźny
- środa, 7 stycznia 2015 - godz.18.10
Jest Pani germanistką z wykształcenia i przez ten język zafascynowała się Pani kawą?
S.W. - To przyszło nagle, niespodziewanie, w takich meandrach życiowych. Tak się zdarzyło, że na mojej drodze stanęli ludzie z Peru, którzy zajmowali się kawą z pasji i dla życia. To dzięki nim wdrożyłam się w tajniki kawy. Spotkałam ich w Niemczech podczas mojego stypendium. Oni z taką wielką miłością i pasją opowiadali o kawie, o swoich plantacjach, że każdy człowiek, który wcześniej nie miał styczności z kawą, zachwyciłby się.
Wydawać by się mogło o czym tu rozmawiać, kawa jak kawa, małe ziarenka…
S.W. - Ale jakie piękne, sceneria w której jest uprawiana jest oszałamiająco piękna i każdy by się zachwycił tą wyjątkową przyrodą. Mgłą co rano, białymi kwiatami, które pachną oszałamiająco, owoce, ludzie, którzy to wszystko zbierają…
I tak się Pani zainfekowała tymi opowieściami, że kupiła bilet i pojechała do Peru.
S.W. - Aż taka krótka droga to nie była. Wcześniej zaczęliśmy współpracę, pracowałam tam jako tłumacz, pomagając również marketingowo i wtedy połknęłam bakcyla już totalnie. Zaczęłam jeździć na plantacje i patrzeć jak to wszystko się odbywa i pisać pierwszą książkę, po niemiecku.
Pierwsza książka po niemiecku, a druga po polsku jest jedynie tłumaczeniem?
S.W. - To miało być tłumaczenie, ale w trakcie poznałam znacznie więcej, świat kawy jest bardzo dynamiczny, więc polska wersja jest inną historią kawy. Pierwsza była zachwytem nad ginącą kulturą spożycia kawy gourmet, nad tym co obecnie już ginie przez uprzemysłowienie i masowość, druga jest bardziej kompleksowa przedstawia świat kawy od a do z. Ale to nie koniec, bo przygotowywana jest kolejna wersja.
Co Panią zbliżyło do kawy?
S.W. Kofeina (śmiech) Coś takiego jest w kawie, że pracuje się nad nią z pasją. To można porównać do koniaków i win.
Ile jest odmian i gatunków kaw?
S.W. - Gatunków jest wiele, ale skomercjalizowanych jest kilka głównie dwa do czterech. Najbardziej popularne to arabica i robusta, ale są i liberica i excelsa, mniej popularne. Najbardziej lubię gatunek arabica, jest łagodniejszy i bardziej aromatyczny, można odkryć w niej bogatszy bukiet.
Polacy spożywają mało kawy?
S.W. - Jesteśmy na coraz wyższym miejscu. W ubiegłym roku byliśmy na dziewiątym miejscu, wyprzedziliśmy Norwegów.
Staś nie będzie miał wyjścia, będzie i muzykiem i kawoszem.
S.W. - Jak będzie chciał. Na razie kawy nie pije, ale jak osiągnie pewien wiek a jeszcze nie będzie dorosły myślę, że możemy mu delikatną kawę zaparzyć. Naukowo jest udowodnione, że kawa stymuluje u dzieci rozwój umysłowy i fizyczny.
